Boston terrier jest psem żywym, bardzo inteligentnym, o gładkiej szacie; krótkogłowy, zwartej budowy, o krótkim ogonie; harmonijny. Maść pręgowana, focza (czarna z rudym odcieniem) lub czarna, z równo rozłożonymi białymi znaczeniami. Głowa proporcjonalna do wielkości psa, a jej wyraz wskazuje na wysoki stopień inteligencji.Jeśli w domu pojawia się dziecko, najczęściej rodzice zadają sobie pytanie: „czy pies jest bezpieczny dla dziecka” i „w jaki sposób zapoznać psa z dzieckiem, żeby nie było problemów”? Niekiedy pies trafia do rodziny, która już ma dziecko. Wtedy pytanie „jak ustalić relacje pomiędzy dzieckiem i psem” jest równie ważne. Jakikolwiek przejaw niezadowolenia ze strony psa jest traktowany przez rodziców jako zagrożenie, inni znowu pozwalając dziecku bawić się z psem bez kontroli, uważając, że łagodny pies pozwoli dziecku na wszystko. O czym warto pamiętać w relacjach dziecko – pies? Czy Twój pies jest bezpieczny dla dziecka? Odpowiedz na kilka pytań, aby ustalić, czy Twój pies jest bezpieczny dla Twojego dziecka. Jedzenie czy pies pozwala podejść do niego gdy je? Czy możesz pogłaskać psa, gdy je? Czy możesz zabrać psu kość? Czy pies umie delikatnie brać smakołyki? Czy pies zna komendę „ZOSTAW”? Jedzenie jest bardzo ważnym „zasobem” dla psa. Może się zdarzyć, że dziecko będzie próbowało podejść do miski psa, sprawdzić co w niej jest, zabrać mu coś, co trzyma w pysku. Dlatego jeśli Twój pies ma problem z „bronieniem miski” musisz albo całkowicie kontrolować sytuację podczas gdy pies je, albo karmić psa tylko z ręki (za pracę!) albo odwrażliwić psa na obecność innych osób przy misce. Zabawa Czy bawisz się z Twoim psem? Czy pies jest delikatny w zabawie? Czy pies broni zabawki? Czy możesz zabrać psu zabawkę? Czy pies ignoruje zabawki leżące na podłodze, do których się zbliżasz? Zabawki mogą być potencjalnie źródłem konfliktu pomiędzy dzieckiem i psem. Jeśli dziecko zabiera psu zabawkę, lub usiłuje odebrać swoją zabawkę, którą zabrał pies, albo jeśli na podłodze leżą porozrzucane zabawki, które pies może uznać za „swoje”. Warto nauczyć psa, że wszystkie zabawki należą do właściciela, że najlepsza zabawa polega na wspólnej zabawie z właścicielem i że oddanie właścicielowi zabawki jest znacznie korzystniejsze niż jej posiadanie i bronienie. Kontakt fizyczny Czy pies pozwala się głaskać po całym ciele? Czy pies pozwala sobie zajrzeć do uszu i do pyska? Czy trzymanie psa za ogon lub łapy nie powoduje agresji? Czy pies nie zachowuje się agresywnie podczas czynności higienicznych, np. obcinania pazurów? Ponieważ dziecko może czasami np. pociągnąć psa za ogon – warto popracować nad odwrażliwieniem psa na dotykanie różnych części jego ciała. Zawsze dotykając jakiejś części ciała psa zaczynaj od najmniej „newralgicznych” np. szyi, nagadzaj spokój, potem przejdź do dotykania i głaskania psa w inne miejsca, cały czas obserwując jego zachowanie i nagradzając za spokój. Jeśli pies jest zaniepokojony tym, co robisz – wróć do „strefy komfortu” i nagródź za spokój. Spacer Czy pies umie iść na luźnej smyczy? Czy pies wychodzi na spacer z innymi ludźmi? Czy podczas spaceru masz kontrolę nad swoim psem? Naucz swojego psa chodzenia na luźnej smyczy i chodzenia na spacery z innymi osobami. Chodzi o to, by spacer był bezpieczny. Trudno chodzić na spacer z psem, który traktuje przewodnika jak sanki do ciągnięcia. Legowisko Czy pies pozwala zbliżać się do swojego legowiska? Czy pies umie wchodzić na swoje posłanie na polecenie? Czy pies schodzi z kanapy na komendę nie okazując agresji lub strachu? Czy możesz bezpiecznie przesunąć psa, który leży na podłodze? Dziecko może bawiąc się naruszyć miejsce wypoczynku psa. Ważne jest, by pies nie zachowywał się agresywnie, gdy np. dziecko pojawi się na jego posłaniu. Naucz psa wejścia na legowisko i zejścia z legowiska na komendę. Rywalizacja o uwagę właściciela Czy możesz przytulić się do innego członka rodziny w obecności psa? Czy pies nie usiłuje wchodzić pomiędzy was, domagając się uwagi? Czy pies zachowuje się spokojnie, gdy np. trzymasz w ręku zabawkę i nie bawisz się nią z nim? Czy pies umie zostawać spokojnie sam w domu? Czy chwalisz psa, gdy zachowuje się spokojnie i cicho? Rywalizacja o Twoją uwagę może być również źródłem konfliktu pommiędzy dzieckiem i psem. Dlatego od początku warto to ćwiczyć. Warunkiem Twojej uwagi skierowanej na psa jest jego spokojne zachowanie wobec innych domowników i sytuacji, w której zajmujesz się kimś innym, niż Twój pies. Przedstawienie dziecka psu Pies będzie miał o dziecku taką „opinię” jaką sobie wyrobi w oparciu o Twoją reakcję. Jeśli będziesz rozluźniona i radosna – pies też taki będzie. Pozwól psu zapoznać się z dzieckiem. Pies może powąchać dziecko, a nawet polizać (oczywiście pamiętaj, że pies musi być czysty, zaszczepiony i odrobaczony). Zacznij mówić do niemowlęcia „zobacz, to jest nasz piesek”. To ułatwi Ci utrzymanie spokojnego, radosnego nastroju. Jeśli pies zainteresuje się np. zawartością pieluchy – daj mu komendę „ZOSTAW”, której wcześniej nauczyłaś. Zrób tak, żeby jak najwięcej fajnych dla psa rzeczy działo się w obecności dziecka. Chodzi o to, żeby pies skojarzył, że dziecko jest kluczem do jego korzyści. Unikaj strofowania psa i „karania” w obecności dziecka. Dzięki temu unikniesz skojarzenia, że dziecko jest powodem dla którego w życiu psa zdarzają się złe rzeczy. Częstym błędem jest to, że gdy dziecko jest w pobliżu wszyscy strofują psa lub go ignorują. Wtedy on uczy się, że obecność dziecka nie jest korzystna dla niego. Może to przejawiać się w chęci „przepędzenia” dziecka i rodzić różne problemy. Dobrze jest ignorować psa, gdy dziecka nie ma w pobliżu i zwracać na niego uwagę w obecności dziecka. Nigdy nie zostawiaj psa i dziecka bez nadzoru! Niezależnie od tego jak bardzo zaprzyjaźnią się dziecko i pies musisz pamiętać, że pies jest tylko zwierzęciem i w przypadku, gdy dziecko zachowa się wobec niego w sposób nieoczekiwany, może próbować je „zdyscyplinować” po psiemu. To może być dla dziecka niebezpieczne. Dlatego jeśli nie jesteś obecna w miejscu gdzie przebywają dziecko i pies – oddziel je od siebie. Może to być osobny pokój, do którego nie ma pies wstępu lub klatka dla psa (trzeba nauczyć psa przebywania w klatce, która jest przez niego traktowana jak bezpieczna norka). Taki psi azyl jest miejscem „świętym” gdzie dziecko nie ma prawa wstępu. Pies może zawsze tam pójść i odpocząć, gdy jest zmęczony lub gdy potrzebuje chwili spokoju. Pamiętaj, że dziecko nie umie właściwie odczytywać sygnałów ostrzegawczych jakie wysyła pies. Dlatego nie dopuszczaj do sytuacji, w której pies byłby zmuszony do użycia zębów jako argumentu. To, co innemu psu nie wyrządzi krzywdy może zranić znacznie bardziej delikatną skórę dziecka. Nie stosuj metod opartych na karaniu psa Kara, jako środek wychowawczy jest absolutnie niewskazana przy uczeniu psa właściwego zachowania się wobec dziecka. Nawet jeśli pies ze strachu przed Tobą będzie zachowywać się poprawnie – nie masz żadnej gwarancji, że równie poprawnie będzie się zachowywać wobec dziecka, gdy Ciebie nie ma w pobliżu. Tylko metody pozytywne pozwalają na nauczenie psa, że obecność dziecka jest dla psa wielką korzyścią. Jeśli nie wiesz jak nauczyć psa pożądanych zachowań, zwróć się do szkoleniowca, który pomoże Ci w pracy z psem. Im więcej pozytywnych skojarzeń – tym bezpieczniejsze będzie dziecko w towarzystwie Twojego psa. Jacek GałuszkaZazwyczaj jest tak, że po porodzie naturalnym można opuścić szpital w 2.–3. dobie (czasem nawet następnego dnia), po cesarce natomiast po czterech dniach. Wiadomość otrzymasz dzień wcześniej. Przygotowań do powrotu ze szpitala z noworodkiem nie warto odkładać jednak na ostatnią chwilę, bo jest sporo do zrobienia.Jak oswoić psa z kotem ? Od lat w ludzkiej świadomości funkcjonuje przekonanie, że pies i kot są odwiecznymi wrogami i życie pod jednym dachem z obydwoma stworzeniami może być nie do wytrzymania. Weszło to nawet do księgi przysłów i słysząc że sąsiedzi żyją „jak pies z kotem” natychmiast wyobrażamy sobie pasmo awantur i kłótni. Zdjęcie: Artur Runowski Wystarczy wejść na strony internetowe hodowli psów żeby zobaczyć zdjęcia będące dowodem, że to przekonanie dalekie jest od rzeczywistości. Widać, że często jedzą z tej samej miski, śpią w jednym legowisku i znakomicie razem się bawią. Takich zdjęć nikt nie jest w stanie zaaranżować, ustawki są i na zawsze pozostaną domeną ludzi. Niestety nie zawsze jest tak różowo, choć najczęściej nawet te psy, których pasją jest gonienie kotów na spacerze, domowe koty akceptują i nawet potrafią je bronić przed innymi psami. Co więc możemy zrobić, by ich wzajemne relacje układały się bezproblemowo - przede wszystkim nie ingerować i nic nie robić na siłę, zostawić im czas, by się poznały i polubiły. Może na początku nie będzie to wielka miłość, wystarczy bezkonfliktowa koegzystencja. Psy i koty mają tak różne charaktery i chodzą tak odmiennymi drogami, że potrzebują nieraz sporo czasu, żeby się spotkać i zaakceptować. Największy problem może być z psami myśliwskimi, obdarzonymi pasją polowania. W tym przypadku, choć oczywiście bywają wyjątki, przekonanie psa by polubił kota może się nie udać. Ponieważ nasz poradnik dedykowany jest przede wszystkim właścicielom psów, zajmiemy się problemem wprowadzenia kota do domu w którym mieszka pies. Nie każdy ma to szczęście, że jego czworonóg pochodzi z hodowli, w której w ramach socjalizacji został oswojony z kotami. Ich towarzystwo jest dla niego wówczas czymś całkowicie naturalnym, nie wiąże się ze stresem i możemy być pewni, że w swoim nowym domu również będzie do nich przyjaźnie nastawiony. A co zrobić, jeśli wcześniej pies nie miał kontaktów z kotami, a nam się marzy wzięcie kociaka do swojego domu ? Do szczeniaka przychodzi kociak W tym przypadku nie ma najmniejszych problemów i takie spotkania zazwyczaj nie wymagają żadnych specjalnych przygotowań. Żaden z czworonogów nie ma złych doświadczeń, żaden w tym wieku nie wykazuje agresji. Obydwa szukają towarzystwa do dobrej zabawy. Razem dorastając w krótkim czasie stają się nierozłącznymi przyjaciółmi. W przypadku dużego psa, który w wieku szczenięcym bywa słoniowaty, trzeba uważać, żeby nie zrobił kotu krzywdy, na szczęście kot jest tak zwinny i sprytny, że przeważnie doskonale sobie radzi i to on robi psa w konia. Do szczeniaka przychodzi dorosły kot Ze względu na dużą różnicę wieku, ta sytuacja będzie znacznie trudniejsza, bo kot ma już swoje upodobania i zwyczaje, a szczeniak nie ma żadnych zahamowań i wszelkimi sposobami próbuje zachęcić kota do zabawy. Jeśli kot był przyzwyczajony do psów nie powinno być problemów, zwłaszcza, że szczenię jest przyjaźnie nastawione. Jeśli kot nie miał okazji dłuższego przebywania z psem, może zachowywać się nieufnie, ale wobec pozytywnego nastawienia psiaka nie powinien mu zrobić krzywdy. Ich pierwsze zabawy wymagają jednak stałego nadzoru, bo szczeniak lubi gonitwy i podgryzanie, czym kot zapewne nie będzie zachwycony. Istnieje niestety duże prawdopodobieństwo, że pies dostanie od kota po nosie, ale w ten sposób nauczy się, ze są granice, których mu nie wolno przekraczać i choć lekcja czasami bywa bolesna, zazwyczaj jest bardzo skuteczna. Nie jest wykluczone, że w tym tandemie to kot będzie rządził, ale z czasem najprawdopodobniej złagodnieje. Do dorosłego psa przychodzi kociak Najlepiej wprowadzić kociaka do domu wtedy, kiedy pies potrafi już wykonać przynajmniej takie komendy jak “do nogi” i “nie rusz”. Bardziej przyjaźnie zachowa się kociak, który nie ma złych doświadczeń z psami, natomiast jeśli został kiedyś przez jakiegoś psa wytarmoszony, będzie się go bał i może upłynąć sporo czasu zanim zostaną przełamane pierwsze lody. Kilka dni przed przyjściem kotka, bardzo wskazane jest położenie w pobliżu psiego legowiska kocyka pachnącego kociakiem, żeby się pies oswoił z jego zapachem. Mały smakołyk, jaki na nim znajdzie powinien go do niego życzliwie usposobić. Można mu również dać ten kocyk do powąchania przed każdą zabawą. Zanim przyniesiemy kociaka do domu, warto wyjść z psem na długi spacer, żeby był odpowiednio zmęczony. Kotek w tym czasie powinien poznać swoje nowe mieszkanie, wówczas w każdym miejscu będzie jego zapach. Również on będzie miał okazję zaznajomić się z zapachem psa. Przed jego powrotem chowamy kota i pozwalamy mu spokojnie obwąchać pachnące już kotem mieszkanie. W ten sposób po obu stronach opadnie część emocji związana z nowymi ekscytującymi zapachami. Ponieważ najedzony pies jest zawsze spokojniejszy, tym razem wyjątkowo przed wyjściem na spacer można go nakarmić. W żadnym przypadku, nawet jeśli pies przejawia poddenerwowanie lub agresję, nie wolno go za to karcić, by nie doszło do negatywnego skojarzenia tego faktu z zapachem i obecnością kota. Przy pierwszym kontakcie pies powinien mieć smycz, żeby w razie potrzeby można go było przytrzymać. Uniemożliwi mu to zbyt natarczywe i mało delikatne obwąchiwanie kota i ruszenie za nim w pościg. Pies doskonale wyczuwa emocje właścicieli i ich zdenerwowanie mu się udziela. Zapewne jest bardziej podniecony, niż gdyby tego samego kotka spotkał na neutralnym gruncie. Jeżeli więc po kilku minutach zachowuje się spokojnie można mu odpiąć smycz. Jeśli chodzi o kota, mamy dwie możliwości: albo puszczamy go luzem dając mu możliwość ucieczki, gdyby pies stał się zbyt natarczywy, albo trzymamy (najlepiej owiniętego w ręcznik żeby nie mógł nas podrapać) na kolanach i dajemy psu do obwąchania. Druga metoda sprawdza się tylko wtedy gdy kot jest ufny i nie przejawia strachu. Suczka która ma szczeniaki lub tylko ciążę urojoną ma tak silnie rozbudzony instynkt macierzyński że z entuzjazmem przyjmie i nawet dokarmi małego kociaka zwłaszcza, jeśli uprzednio pod jej nieobecność, poleży w legowisku i będzie pachniał jej maluchami. Również dobrze wychowany i zrównoważony samiec nigdy nie zaatakuje małego, bezbronnego kotka. Ale zawsze lepiej stosować zasadę ograniczonego zaufania. Przez pierwsze dni pod żadnym pozorem nie powinniśmy zostawiać zwierząt samych. Również jedzenie najlepiej podawać w oddzielnych pomieszczeniach. Pies, który dopuszcza kotka do zabawy, niekoniecznie będzie będzie chciał się z nim dzielić swoim posiłkiem. Jeśli musimy wyjść z domu, najlepiej na wszelki wypadek zostawić je w oddzielnych pomieszczeniach. Jeśli mamy w domu transporterek lub klatkę, którą do tej pory pies traktował jako miejsce do spania, nie powinniśmy tam teraz zamykać kota. Pies mógłby to odebrać jako naruszenie swojej przestrzeni, a kota potraktować jak intruza. Pies nie powinien mieć również dostępu do kociej kuwety ponieważ niektóre psy mają mało elegancki zwyczaj zjadania kocich odchodów. Do dorosłego psa przychodzi dorosły kot Jest to wariant najtrudniejszy. Podstawowe zasady są identyczne, jak w przypadku przygarnięcia kociaka. Na wszelki wypadek przed spotkaniem można kotu przypiłować pazurki, jeli na to pozwoli. W przypadku gdy dorosły kot nie był przyzwyczajony do kontaktów z psem, może się go bać lub nawet być do niego agresywnie nastawiony. Ani na chwilę nie wolno więc zostawić ich samych, a przed spotkaniem trzeba odpowiednio zaaranżować mieszkanie. Ponieważ w tej sytuacji nie ma możliwości przytrzymania kota, bo jeśli wpadnie w panikę może nas dotkliwie podrapać, trzeba zostawić im swobodę działania. Kot jednak powinien mieć możliwość schowania się w jakiś niedostępny dla psa zakamarek lub wejścia na tyle wysoko, aby pies nie miał do niego dostępu. Może to być np. najwyższe piętro dobrze umocowanego, wysokiego drapaka. Równie praktycznym rozwiązaniem może być barierka w drzwiach między pokojami, chyba, że pies jest na tyle duży, że łatwo ją przeskoczy. Ten pierwszy kontakt na odległość jest rozwiązaniem najlepszym i najbezpieczniejszym, bo nie ma ryzyka, że kot podrapie kogoś z domowników albo przejedzie pazurami po nosie lub co gorsza po oczach psa, który tylko chciał go powąchać. Usadowiony w niedostępnym dla psa miejscu, świetnie kontroluje sytuację i może zdecydować, czy już nadszedł moment by się do psa zbliżyć. Pozwala to obu zwierzętom przyzwyczaić się do swojej obecności. Psa można delikatnie trzymać za obrożę, głaskać go, ewentualnie dać mu ulubiony smakołyk, który zawsze wywołuje pozytywne skojarzenia. Zwierzętom znacznie łatwiej przyzwyczajać się do siebie, kiedy są w bezpiecznej odległości, dlatego nigdy nie powinniśmy na siłę przyspieszać momentu ich zbliżenia się do siebie. Ciekawość zazwyczaj szybko bierze górę nad agresją. Celem pierwszego etapu jest wzajemna akceptacja. Od ich charakterów zależy, czy ich relacje ograniczą się wyłącznie do wzajemnego tolerowania, czy z czasem przerodzą się w przyjaźń. Z dobrze wychowanym psem mamy zazwyczaj bardzo bliski kontakt i łatwiej go do wielu rzeczy przekonać. Niestety nie można tego powiedzieć o kotach które są wielkimi indywidualistami i nie poddają się żadnym perswazjom ani tresurze. Znacznie częściej niepowodzenie we wprowadzaniu dorosłego kota do domu leży po stronie kota niż psa. Dopóki obydwa czworonogi mogą się swobodnie poruszać po mieszkaniu, nie zrobią sobie krzywdy. Podczas tych spotkań domownicy powinni być spokojni i zachowywać się naturalnie, nie mogą być spięci i zrywać się za każdym razem, gdy zwierzęta się do siebie zbliżą. Na koniec jeszcze dwie wskazówki: - z początku pies może odbierać kota jak zagrożenie i odczuwać zazdrość o swojego pana. Właściciel musi zrobić wszystko, by go przekonać, że wraz z przybyciem kota jego pozycja nie ulega zmianie, a jeśli, to tylko na jego korzyść, bo zyskuje nowego, wspaniałego kompana do zabawy. - pies łatwiej akceptuje kota, którego sierść przesiąknięta jest zapachem jego właściciela. Przed spotkaniem można przez pewien czas potrzymać małego kociaka za pazuchą a dużego na kolanach. No i oczywiście wszystko jest łatwiejsze, jeśli psy są dobrze wychowane. Tę radę przekazał nam p. Artur Runowski, autor pierwszego zdjęcia w tym artykule, hodowca, w którego domu od lat w wielkiej przyjaźni żyją potężne tosy z kotami.Mam 3-letniego psa (wzięliśmy go w wieku 2,5 lat, najpewniej nie miał wcześniej kontaktu z kotami, lecz nie mogę tego sprawdzić, ponieważ pochodzi ze schroniska). Niedawno zaginął mi kot (to jego dane wprowadziłam w formularzu). Relacja kota z psem polegała na tym, że pies chciał się zaprzyjaźnić, (próbował kota powąchać, machał przy tym ogonem, nie warczał, nie Jeśli Ty i Twój partner spodziewacie się dziecka konieczne będzie przeprowadzenie w domu wielu zmian. Pokój trzeba zmienić w "przedszkole" a cały dom zabezpieczyć przed pomysłami potomka. Choć te zmiany są niezwykle ekscytujące dla przyszłych rodziców to należy pamiętać, że i Twój pies doświadczy nadchodzących zmian. On także musi zostać odpowiednio zmiany są bardzo mylące dla Naszych zwierzaków. Oto kilka porad, które z pewnością ułatwią to z wyprzedzeniemCzy pies będzie mógł przebywać na co dzień z dzieckiem? Czy dziecko będzie mogło się z nim bawić? Chociaż to może się wydawać trywialne, to kwestie tego rodzaju trzeba rozwiązać w pierwszej kolejności. Przygotowanie psa do przybycia dziecka może wymagać odświeżenia podstawowych komend, takich jak "siedź" i "zostań".Pracuj nad manieramiOprócz odświeżenia podstawowych poleceń, ważne jest również rozwiązywanie niektórych problemów dotyczących zachowania, które może mieć pies, zanim przyjdzie dziecko. Może to być konsekwentne szczekanie, skakanie na ludzi lub po prostu nieposłuszeństwo. Zachowanie takie nie jest dobre dla nowych rodziców dbających o noworodka. Pracuj nad tymi kwestiami tak szybko, jak to możliwe, tak aby były poprawione w momencie przyjścia psa z nowymi zapachamiZapoznaj swojego zwierzaka z rzeczami, które wiązać się będą z dzieckiem, np. z proszkiem dla niemowląt. Kiedy pies przyzwyczai się do tych nowych zapachów, łatwiej mu będzie rozpoznać i powitać noworodka. Możesz też pozwolić mu wąchać zabawki dziecka i nauczyć go, że nie są przeznaczone dla niego do z psemKilka tygodni przed przybyciem dziecka pokaż psu, co ma się zmienić. Idealnie nadaje się o tych ćwiczeń lalka - zmieniaj jej pieluchy, kładź ją spać lub karm. Pies przyzwyczai się do tego rodzaju zachowań. Jeśli pies zacznie szczekać lub zaczyna się niepokoić, idealnym rozwiązaniem będzie skorygowanie tych tych prostych rzeczy pomoże Twojemu psu przygotować się na przybycie dziecka!Powiązane tematy: pies i noworodek, dziecko i pies, szczeniak i niemowlę, jak oswoić psa z noworodkiem, pierwszy kontakt psa z noworodkiem, szczekanie psa a niemowlę, zazdrosny piesek a noworodek, sierść psa a noworodekZobacz 4 odpowiedzi na pytanie: Jak oswoić psa ? Pytania . Wszystkie pytania; Sondy&Ankiety; Kategorie . Szkoła - zapytaj eksperta (1929) Szkoła - zapytaj eksperta
zapytał(a) o 15:42 Jak oswoić psa z nowym domem? Od 3 dni opiekuje się moim kundelkiem. Ma na imię Czika. Suczka. Boi sie mnie..:-( Nie gryzie jest cudowna i w ogóle jest spokojnym pieskiem tylko że jak jest d omu to ine biega gdzieś, trudno ja wyciągnąć na spacer i jak jest domu to nie chasa sobie po domu ani nie biega tylko połozy się i leży. No bo ciocia mi ją dała no to Czika świetnie bawiła się pluszakami u cioci, teraz jak jej pupiłam gryzawki, pluszaki, piłeczki nawet nie weźmie do gęby. Ja widziałam jak ona sie u cioci bawiła, była taka radosna i wgl... Może teskni za jej Mamusią... Niestety ja mam daleko do mojej cioci żeby ona mogła czasem odwiedzać swoją mamę. Jest taka smutna...Co powinnam zrobić To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać 1 ocena Najlepsza odp: 100% Najlepsza odpowiedź blocked odpowiedział(a) o 19:02: daj jej czas, moja jak do mnie przyszła to z nerwów miała krwawe biegunki :/ w końcu się przyzwyczai, nic na siłę, nie bądź nachalna, jak będzie chciała to sama przyjdzie, jeszcze będzie cię zaczepiać żeby się z nią bawić. a ma jakiś kocyk czy coś ze starego domu? bo to ważne, możesz jej wsadzic do kartonu (zrób z niego budkę) taką szmatkę aby czuła zapach matki i starego mieszkania, będzie się lepiej czuła :) Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 15:55 Kinga201 odpowiedział(a) o 15:44 moim zdaniem to chodzić na ogrodzony teren puścić ją ze smyczy potem bawić się z nią i najlepiej żeby miał przyjaciela psa albo pluszaka psa a śpi z toba w pokoju? [LINK] Na początku zawsze tak jest, ale z czasem psy się przyzwyczajają Uważasz, że ktoś się myli? lub
Spacer na luźnej smyczy. Bardzo ważnym etapem przygotowań psa na dziecko jest nauczenie czworonoga chodzenia na luźnej smyczy. To ułatwi Ci codzienne spacery, ponieważ nie będziesz obawiać się, że zwierzę pociągnie Cię nagle, gdy drugą ręką prowadzisz wózek z maluszkiem. Umiejętność prowadzenia psa na luźnej smyczy przyda
Re: JAK OSWOIC PSA Z DZIECKIEM??? Uważam, że nic gorszego nie może pieska spotkać. Nie róbcie tego, bo to niczego nie zmieni, a może tylko pogorszyć stosunki Waszego dziecka z psem. Jak wcześniej pisała Koralka, absolutnie nie wolno odsuwać psa od dziecka, nie można dać mu odczuć, że jest niepotrzebny, trzeba poświęcać mu zawsze troszkę czasu na zabawę czy pieszczoty, nie można wypędzać go z pokoju dziecka, gdy np. przewijamy czy kąpiemy dziecko itp, itd. Jeśli pies zauważy, że jest już w domu niepotrzebny, bo całą uwagę rodziny skupia na sobie dziecko, może stać się agresywny w stosunku do nowego domownika. Poza tym, gdy pies będzie izolowany istnieje prawdopodobieństwo, że dziecko będzie się bało psa, a wtedy już pojawia się poważny problem. Moi znajomi popełnili ten właśnie błąd i teraz pies musi być zamykany w ogrodzie, bo ich córeczka panikuje na widok “dziwnego stwora” (mimo, że piesek jest łagodny jak baranek). Co do oswojenia psa z dzieckiem to zgadzam się z tym, co pisały wyżej dziewczyny (rozmawiałam o tym z koleżanką treserką i tak mi właśnie poradziła), czyli będąc jeszcze w szpitalu trzeba dać psu do powąchania pieluszkę dziecka, żeby pies oswoił się z zapachem. Po przyjeździe do domu ze szpitala należy pokazać psu dziecko i jeśli tego będzie chciał pozwolić mu polizać dziecko. Najlepiej osłonić twarz dziecka pieluszką, żeby pies jej nie polizał. Muszę Wam powiedzieć, że ja też troszkę się martwię, bo nasz pies mimo swoich 2 lat jest jeszcze “dzieckiem” – ma pstro w głowie, jest pełna energii, ciągle skacze, fika, jest dosłownie szalona, a swoją masę ma, bo to berneńczyk… Dzieci uwielbia do tego stopnia, że musi każde wylizać od stóp do głów. Jak zobaczy wózek trzeba ją mocno trzymać, żeby do niego nie podleciała i nie próbowała się “przywitać” z pasażerem… Dzieci, które już chodzą przewraca jednym machnięciem ogona, i oczywiście liże dziecko po twarzy i rączkach… Mam nadzieję, że do czasu gdy Ingusia będzie chodzić, nasza psunia trochę spoważnieje.Jak oswoić ulicznego szczeniaka? Jak trenujesz bezpańskiego szczeniaka? Jak poznać, że pies się ciebie boi? Jak pocieszyć bezpańskiego psa? Jak długo trzeba czekać, aż bezdomny pies ci zaufa? Czego boją się bezpańskie psy? Jak rozpoznać, czy pies jest bezpańskim dzieckiem? Jak pomóc przestraszonemu bezpańskiemu psu?Gdy dowiadujesz się, że na świat przyjdzie dziecko, ta wiadomość potrafi zelektryzować i przewrócić całe życie do góry nogami. To ogromna zmiana dla wszystkich, także dla Twojego pupila. Jak przygotować psa na dziecko? Dowiesz się z niniejszego artykułu! Pies i dziecko mogą zostać najlepszymi przyjaciółmi. Pies będzie jego towarzyszem zabaw, powiernikiem, przyjacielem, fanem i obrońcą. To wszystko jest możliwe, nawet pies i noworodek mogą tworzyć już bardzo zgrany – a przynajmniej zaprzyjaźniony – duet. Jednak najpierw musisz psa na ten moment przygotować. To też wielka zmiana w jego życiu, a twoim zadaniem jest zadbać o to, by pupil nie odebrał tego negatywnie. Jak przygotować psa na dziecko? Przede wszystkim uświadom sobie jedno – pies nie jest zagrożeniem dla Twojego dziecka. Mylą się ci, którzy wychodzą z założenia, że musisz wybrać między dzieckiem a psem, czyli pozbyć się psa. Nie pozbywa się jednego członka rodziny, bo pojawia się następny. Twój pies jest członkiem rodziny, uważa Cię za członka własnego stada i jak w dobrym stadzie, jest w stanie przyjąć Twoje dziecko i otoczyć go miłością i ochroną. Jak zatem przygotować psa na dziecko? Przede wszystkim powoli. Nie wychodź z założenia, że pies wszystko zrozumie i samo spojrzenie na dziecko magicznie sprawi, że pies będzie w nim zakochany na śmierć i życie. Oczywiście, takie sytuacje też się zdarzają – wszystko zależy od konkretnego psa. Jednak, zamiast zgadywać i zakładać pewne rzeczy, lepiej jest przeprowadzić sumienną analizę już na samym początku ciąży. Przyjrzyj się relacji między Tobą a Twoim psem. Czy pupil słucha Cię, reaguje na komendy, potrafi chodzić na smyczy? Nie chodzi o takie banalne rzeczy jak jedzenie. Ważne jest też to, czy śpi z Tobą w łóżku. Te wszystkie rzeczy mogą wydawać Ci się nieistotne, ale nabiorą znaczenia, gdy dziecko przyjdzie na świat. Pies a noworodek Niemowlę i pies mogą zostać przyjaciółmi. Gdy dziecko już przyjdzie na świat, Twój pies będzie miał okazję poznać najmłodszego, najnowszego członka stada. Psy to zwierzęta bardzo społeczne, dlatego nie mają problemów z przynależnością do stada, jeśli stado ich akceptuje, kocha i otacza opieką. Gdy spodziewasz się dziecka, zastanów się, czy pies jest na nie gotowy? Czy poradzi sobie z hałasami, także w środku nocy, czy nie bywa zazdrosny o innych członków rodziny i czy jest pewny swojego miejsca w rodzinie? Sporo problemów z zazdrością u psów bierze się bowiem z tego, że nie czują się zbyt pewnie w rodzinie i czują, że muszą walczyć o uwagę. Z drugiej jednak strony, jeśli pies przyzwyczaił się, że wszystko kręci się wokół niego i to on jest najważniejszym mieszkańcem, także źle zniesie zmianę tego układu. Zwłaszcza jeśli nadejdzie ona z dnia na dzień. Dla Ciebie pojawienie się dziecka na świecie będzie oznaczało, że jest on w tej chwili najważniejszym członkiem rodziny i jego potrzeby muszą być zaspokojone w pierwszej kolejności. Pies może tego nie zrozumieć. Twoją rolą, jako opiekuna, jest przygotować go na spotkanie z dzieckiem. Zazdrosny pies a noworodek to kiepskie połączenie. Pod żadnym pozorem jednak nie krzycz na psa, nie zrozumie, dlaczego się złościsz. Musisz sprawić, by pies nadal czuł się ważnym i kochanym członkiem waszej rodziny. Jak przygotować psa na noworodka – 7 wskazówek Jak przygotować psa na dziecko? Tak naprawdę wszystko zależy od psa. Niektóre potrzebują niewiele pracy, by być przygotowanym na to zdarzenie, podczas gdy innym trzeba poświęcić naprawdę wiele czasu i uwagi. Cierpliwość jednak się opłaci. Chcesz wiedzieć jak przygotować psa na noworodka? Poniżej znajdziesz siedem wskazówek. Oducz warczenia przy misce To nie jest dobry znak, gdy pies warczy przy misce. Zwłaszcza gdy nie próbuje odstraszyć wyłącznie obcych, ale też Ciebie. Na szczęście bronienie jedzenia przez psa to coś, czego można oduczyć. Zajmij się tym jak najszybciej. Naucz chodzenia na smyczy Nawet jeśli teraz nie do końca przeszkadza Ci to, że Twój pies nie bardzo potrafi chodzić na smyczy, gdy dziecko pojawi się na świecie, zacznie Ci to przeszkadzać. Kup szelki, które mogą zostać zapięte z przodu, jak specjalne Trixie Easy Walk wyposażone w kółeczko przeznaczone do przypięcia smyczy. Wprowadź prostą w swojej istocie zasadę, że gdy pies ciągnie – Ty nie idziesz! Możesz też w takiej sytuacji zmienić kierunek spaceru. Pamiętaj, że to Ty odpowiadasz za wybór trasy, a nie on. Zostaw mu na początku swobodę chodzenia na luźnej smyczy, niech sobie powęszy, zbierze wszelkie wiadomości i załatwi swoje potrzeby. Ważna jest też przychodzenie na zawołanie. Ucz komend Twój pies powinien znać podstawowe komendy, by współpraca na linii pies a noworodek odbywała się prawidłowo. Musi wiedzieć, kiedy jest czas na zabawę, a kiedy czas, by wrócić na swoje legowisko i nie przeszkadzać. Nauka podstawowych komend bardzo ułatwi wasze wspólne życie – Twoje, psa i dziecka. Jeśli nie bardzo wiesz, jak nauczyć psa komend, zawsze możesz udać się do doświadczonego psiego trenera. Sprawdź również: Jak nauczyć psa komendy „na miejsce”? Przyzwyczaj do hałasów Niemowlęta płaczą, w ten sposób komunikują swoje potrzeby. Twój pies na jakiś czas może zapomnieć o ciszy. Jak przygotować psa na pojawienie się dziecka? Przede wszystkim zacznij go przyzwyczajać do płaczu niemowlęcia. Pomocne mogą okazać się nagrania z serwisu Youtube. Najpierw włączaj je cicho, a na czas słuchania – daj psu do gryzienia ulubioną zabawkę lub smakołyk, za którym przepada – na przykład przysmak z mięsa kaczki Woolf. Kiedy zauważysz, że nie reaguje na puszczane dźwięki – zacznij włączać nagrania coraz głośniej. Nagradzaj psa za spokój i ciche słuchanie. To proste ćwiczenia, ale właśnie dzięki nim, Twój pies w przyszłości zachowa spokój, kiedy Twój maluch zacznie płakać. Nie zmieniaj podejścia do psa Pojawienie się na świecie dziecka sprawi, że do góry nogami wywróci się nie tylko Twoje życie. Spotka to też Twojego psa. Dlatego tak ważne jest to, by nie dać psu odczuć, że to zmiana na gorsze. Nie traktuj go jak intruza, nie odganiaj, nie krzycz i nie wyładowuj swojej złości. Początki z noworodkiem w domu są bardzo ciężkie. Możesz być zmęczony, masz prawo czuć wiele emocji, często skrajnych i niezrozumiałych. Jednak Twój pies nie jest temu winien. Jeśli jednak uzna, że pojawienie się na świecie dziecka sprawiło, że przestałeś darzyć go miłością, za całą sytuację obwini nie Ciebie, tylko Twojego malucha. Życie z zazdrosnym psem może być bardzo uciążliwe. Pamiętaj, że wiele w Twoim życiu się zmieniło wraz z przyjściem na świat dziecka. Jedno jednak pozostało niezmienne. Twój pies Cię potrzebuje. A skoro Cię potrzebuje, musisz otoczyć go należytą opieką. Najlepiej starać się utrzymywać stały rytm dnia. Pory spacerów, karmienia i zabawy powinny pozostać niezmienne lub dopasowane do nowych potrzeb. Jeśli jednak zmienisz te godziny, pamiętaj, by przyzwyczajać psa powoli. Zawsze miej na uwadze też, że czas jest najlepszym doradcą. Jeśli nie czujesz się na siłach na spacery i treningi z psem – pomyśl o pomocy. Poproś innych członków rodziny, przyjaciół lub skorzystaj z usług profesjonalnego petsittera. Jeśli zachowasz zwyczajowy rytm dnia, Twój pies lepiej zniesie zachodzące zmiany. Pozwól psu towarzyszyć Ci przy opiece nad noworodkiem Nie da się ukryć – psy są zarówno ciekawskie, jak i towarzyskie. Kiedy już wrócisz ze szpitala z noworodkiem na ręku, pozwól czworonogowi powąchać malucha. Psy w ten sposób najlepiej poznają świat i witają się z innymi. Zachowaj spokój, bo emocje, które Ci towarzyszą, szybko przejdą zarówno na dziecko, jak i na psa. Przemawiaj do nich spokojnie i nagradzaj słownie czworonoga za pozytywne nastawienie. Ponadto warto zdawać sobie sprawę z tego, że Twój pies będzie chciał uczestniczyć w życiu tego ludzkiego szczeniaka i być dla niego prawdziwym oparciem. Bo właśnie tak będzie traktował noworodka – jak ludzkiego szczeniaka. Psy jako zwierzęta stadne, mają silnie zakodowaną potrzebę opieki nad szczeniakami. Mają też do nich odpowiednio dużo cierpliwości. O wiele więcej niż mają dla dorosłych członków stada. Nie zmuszaj go do kontaktów Jeśli Twój pies obawia się kontaktu z dzieckiem, podchodzi do niego nieufnie i stara się na dziecko nie zwracać uwagi – nie karz go za to. Nie krzycz, nie wyrażaj negatywnych emocji. Przede wszystkim też nie zmuszaj psa do kontaktów z dzieckiem. W pewnym momencie psiak sam uzna, że pora poznać tego nowego interesującego członka stada. Wtedy sam będzie czynił pierwsze podchody. Możesz go za to zachowanie nagradzać, możesz go też zachęcać do kontaktu. Pamiętaj jednak, by wszystko robić powoli i metodą małych kroków. Nawet jeśli Twój pies nie zakocha się w Twoim dziecku od pierwszego wejrzenia, tylko będzie potrzebował na to nieco więcej czasu, nie znaczy to, że nie mogą zostać w przyszłości najlepszymi przyjaciółmi. Psy są różne. Różnie reagują na zmiany, mają różny poziom wrażliwości. Niektóre od razu pokochają dziecko i będą traktować je jak własne szczenię, inne muszą oswoić się z tą sytuacją. Jeśli chcesz przyspieszyć ten proces, to zawsze możesz zgłosić się po pomoc do behawiorysty. To specjalista, który zajmuje się psim zachowaniem. Nie tylko pozwoli Ci zrozumieć, dlaczego Twój pies zachowuje się w określony sposób, ale tez pomoże wyeliminować niewskazane zachowania i poprawić jakość życia, zarówno Twojego, jak i Twojego psa. Nie wahaj się prosić o pomoc w takiej sytuacji – Twój pies też może potrzebować fachowej pomocy, by oswoić się z nową i dziwną dla siebie sytuacją. Przeczytaj także: Psi behawiorysta kontra psi psycholog – w jaki sposób mogą pomóc psu? Teraz już wiesz, jak przygotować psa na dziecko jak przygotować psa do dziecka? Przede wszystkim powoli. Niektóre psy potrzebują na to więcej czasu. A metoda małych kroczków jest dużo lepsza niż gwałtowna rewolucja. Okres ciąży to czas dla Ciebie, by przygotować się na przyjście na świat dziecka. To też czas na to, by przygotować na to Twojego psa. Zapoznawaj go z nową sytuacją – ucz komend, oducz niepożądanych zachowań czy powoli przyzwyczajaj do odgłosów płaczu dziecka. Przede wszystkim – nie zmieniaj swojego nastawienia do psa. Nie martw się też. Psy to stworzenia z natury stadne i takie z tendencją do opiekowania się szczeniakami. Dla Twojego psa dziecko będzie po prostu ludzkim szczeniakiem. Jeśli się postarasz i dasz mu wystarczająco miłości i czasu do przyzwyczajenia się do nowej sytuacji, to z pewnością zostaną najlepszymi przyjaciółmi. Zapraszamy Cię do sklepu Apetete, w którym znajdziesz wszystkie niezbędne produkty dla swojego psa!bVjIxl.
